در کالبد انرژیایی ما، چاکرای قلب یا آناهاتا (Anahata)، نه تنها مرکز بدن، بلکه مرکز وحدت و تعادل است. این چاکرای شگفتانگیز که در قلب سینه قرار دارد و با عنصر هوا پیوند خورده است، پل ارتباطی حیاتی میان قلمروهای پایین (ماده، بقا و اراده) و قلمروهای بالا (آگاهی، شهود و روح) است. آناهاتا در زبان سانسکریت به معنای “صدای بدون ضربه” یا “صدای ناشی از برخورد دو چیز نیست” است که به صدای بینهایت، ناب و الهی قلب اشاره دارد. این چاکرا، محل تلاقی و نقطه آغازین شفقت، عشق بیقید و شرط و احساس هارمونی درونی است.
اما برای بسیاری از ما، قلب، به جای اینکه یک پل باشد، به یک “دژ دفاعی” تبدیل شده است. زخمهای عاطفی گذشته، خیانتها و ترس از آسیبپذیری، باعث شدهاند که ما دیواری نامرئی از انزوا، حسادت و ترس از صمیمیت دور قلب خود بسازیم. این انسداد، نه تنها توانایی ما در عشق ورزیدن، بلکه ظرفیت ما برای بخشیدن، نفس کشیدن کامل و تجربه وحدت با جهان را نیز مختل میکند.
این مقاله، یک سفر اکتشافی برای بازگشایی و شفای قلب است. ما به طور دقیق نشان خواهیم داد که چگونه انسداد آناهاتا خود را در قالب بیماریهای قلبی و تنفسی، الگوهای وابستگی و ناتوانی در مرزبندی سالم نشان میدهد. سپس، ابزارهای دگرگونکننده – از مانترای “یام” (YAM) و نیروی رنگ سبز گرفته تا مدیتیشنهای عمیق بخشش و تمرینات تنفسی رهاییبخش – را برای فروریختن این دیوارهای دفاعی و تسلیم شدن به عشق جهانی خواهید آموخت. هدف ما این است که قلب شما، دوباره با “صدای بدون ضربه” خود، در هماهنگی کامل با زندگی بتپد.
بیشتر بخوانید: چاکرا چیست؟
۱. آناهاتا: پیوندگاه روح و جسم؛ نقش کلیدی چاکرای قلب در وحدت، شفقت و تعادل درونی
چاکرای قلب (Heart Chakra) که در زبان سانسکریت آناهاتا (Anahata) نامیده میشود، چهارمین مرکز از هفت چاکرای اصلی بدن است. این چاکرا در مرکز قفسه سینه، کمی بالاتر از قلب فیزیکی قرار دارد و به لحاظ موقعیت، نقطه میانی سیستم چاکرا محسوب میشود. آناهاتا به معنای “صدای بدون ضربه” یا “صدای ناشی از برخورد دو چیز نیست” است و به کیفیت خالص و نامتناهی عشق و صدای ابدی روح اشاره دارد.
الف) نقش محوری در تعادل و وحدت (Integration)
آناهاتا مهمترین نقش را در ایجاد وحدت و هارمونی ایفا میکند:
۱. پل ارتباطی: این چاکرا به عنوان پل حیاتی میان قلمروهای وجودی عمل میکند؛ سه چاکرای پایینی (ریشه، خاجی، شبکه خورشیدی) با ماده، عمل و ایگو در ارتباط هستند و سه چاکرای بالایی (گلو، چشم سوم، تاج) با آگاهی، شهود و روح. آناهاتا این دو نیمه را در یکدیگر ادغام میکند و تجربیات مادی را با دیدگاه معنوی پیوند میدهد.
۲. شفقت و عشق بیقید و شرط: کارکرد اصلی آناهاتا، تجلی عشق خالص، شفقت، مهربانی و بخشش است؛ عشقی که فراتر از دلبستگیهای رمانتیک و مشروط است و شامل تمام موجودات میشود. این عشق، منبع انرژی بینهایتی است که فرد را به جریان کل کیهانی متصل میکند.
۳. تعادل درونی: آناهاتا مرکز تعادل است. تعادل در این چاکرا باعث میشود که فرد بتواند همزمان قوی و آسیبپذیر باشد، هم عمل کند و هم تسلیم باشد و هم به خود و هم به دیگران عشق بورزد.
ب) پیوندهای فیزیکی و ارتعاشی
آناهاتا به سیستمهایی متصل است که با هوا، جریان و ضربان در ارتباط هستند:
۱. پیوند فیزیکی: این چاکرا بر قلب (به عنوان پمپ حیات)، سیستم گردش خون، ریهها (به عنوان دریافتکننده هوا و نفس زندگی) و غده تیموس (Thymus Gland) تأثیر میگذارد. غده تیموس نقش مهمی در سیستم ایمنی دارد؛ به همین دلیل، شفای قلب اغلب با تقویت دفاع فیزیکی بدن همراه است.
۲. رنگ و ارتعاش: رنگ اصلی آناهاتا سبز است که نماد رشد، شفا، تعادل و طبیعت است. رنگ ثانویه آن صورتی است که نماد عشق خالص و لطافت است.
۳. عنصر و حس: عنصر آن هوا (Air) است، که نماد جریان، آزادی، تنفس و گسترش است. حس مرتبط با آن، لامسه (Touch) است.
ج) واقعیت: توانایی “نفس کشیدن” زندگی
واقعیت این است که آناهاتا تعیین میکند که ما تا چه حد میتوانیم به زندگی “نفس بکشیم” و جریان عشق را در داخل و خارج از خود بپذیریم. اگر این چاکرا مسدود شود، فرد دچار تنگی نفس روانی و فیزیکی میشود؛ او نه تنها در پذیرش عشق، بلکه در بخشیدن نفس زندگی (هوا) نیز دچار مشکل میشود. فعالسازی آناهاتا به ما امکان میدهد که با تمامیت و شفقت زندگی کنیم.
بیشتر بخوانید: چاکراهای بدن
۲. انسداد “دیوار دفاعی”: تجلی عدم تعادل آناهاتا در مشکلات تنفسی، انزوا و ترس از آسیبپذیری
عدم تعادل در چاکرای قلب (آناهاتا)، به دلیل نقش محوری آن در پذیرش و ابراز عشق، اغلب منجر به ایجاد یک “دیوار دفاعی عاطفی” میشود. این انسداد، خود را از طریق مجموعهای از نشانههای فیزیکی، عاطفی و رفتاری نشان میدهد که مانع از تجربه صمیمیت عمیق، بخشش و شفقت میشوند.
الف) نشانههای فیزیکی (انقباض و ضعف سیستم ایمنی)
آناهاتا مستقیماً بر قلب، ریهها و غده تیموس اثر میگذارد: ۱. مشکلات قلبی و گردش خون: انسداد میتواند منجر به تپش قلب، فشار خون بالا یا مشکلات گردش خون شود. این مشکلات، تجلی فیزیکی ناتوانی در جریان آزادانه عشق و ترس از باز کردن قلب است. ۲. مشکلات تنفسی و ریهها: از آنجایی که عنصر آناهاتا هوا است، عدم تعادل در آن میتواند باعث تنگی نفس، آسم، برونشیت و به طور کلی، تنفس سطحی و محدود شود. تنفس محدود، بازتاب فیزیکی ناتوانی در “نفس کشیدن” کامل زندگی و ترس از پذیرش تمامیت وجود است. ۳. ضعف سیستم ایمنی: چاکرای قلب با غده تیموس (مسئول ایمنی) مرتبط است. بنابراین، انسداد در آناهاتا میتواند به صورت ضعف مکرر سیستم ایمنی، مستعد بودن به بیماریها و فقدان انرژی حیاتی ظاهر شود.
ب) الگوهای رفتاری و عاطفی (انزوا و حسادت)
انسداد آناهاتا، اغلب به افراط یا تفریط در نحوه عشقورزی و دریافت عشق منجر میشود: ۱. انزوا و ترس از صمیمیت: برای محافظت از خود در برابر آسیبهای گذشته، فرد دیواری دفاعی میسازد. او از آسیبپذیری عاطفی میترسد و به طور ناخودآگاه از صمیمیت عمیق اجتناب میکند، که منجر به تنهایی و انزوا میشود، حتی زمانی که در یک رابطه است. ۲. عشق مشروط و وابستگی: در حالت کمکاری، فرد برای دریافت عشق، بیش از حد به دیگران میدهد (مراقبت افراطی یا قربانی کردن خود) و عشق را به صورت مشروط میخواهد؛ یعنی “اگر فلان کار را انجام دهی، دوستت خواهم داشت.” در حالت پرکاری، او ممکن است با دلبستگی شدید، سعی کند طرف مقابل را کنترل کند تا اطمینان یابد که رها نمیشود. ۳. حسادت و مالکیت: حسادت، نشانهای از عزت نفس پایین در ارتباط با عشق است. فرد با آناهاتای نامتعادل، اعتقاد ندارد که به اندازه کافی ارزشمند است که دوست داشته شود و بنابراین سعی میکند با مالکیت و حسادت، رابطه را حفظ کند.
ج) واقعیت: زندگی در دفاع
واقعیت این است که انسداد آناهاتا، فرد را مجبور میکند که در حالت دفاعی زندگی کند و همواره در انتظار آسیب بعدی باشد. این دیوار دفاعی، نه تنها مانع ورود درد میشود، بلکه جریان عشق، شادی و شفقت ناب را نیز مسدود میکند. شفای قلب، به معنای باز کردن این دیوار و پذیرش خطر آسیبپذیری در ازای تجربه عمق واقعی زندگی است.
۳. زخمهای عاطفی و کمبود: تحلیل الگوهای وابستگی، قربانی عشق و ناتوانی در مرزبندی سالم در چاکرای چهارم
انسدادهای عمیق در چاکرای قلب (آناهاتا)، اغلب ریشه در زخمهای عاطفی (Emotional Wounds) دارند که از تجربیات گذشته (بهویژه در روابط نزدیک) نشأت میگیرند. این زخمها، مجموعهای از گرههای روانی را ایجاد میکنند که توانایی فرد را برای عشق ورزیدن سالم و بیقید و شرط، بخشش و مرزبندی مؤثر مختل میسازند.
الف) گرههای کمبود و وابستگی (Scarcity and Attachment)
مانیپورا مرکز کمبود مالی بود؛ آناهاتا مرکز کمبود عاطفی است: ۱. ذهنیت کمبود عشق: فرد در سطح ناخودآگاه باور دارد که عشق به مقدار کافی وجود ندارد یا او بهاندازه کافی شایسته دریافت عشق نیست. این ذهنیت کمبود باعث میشود که فرد به هر ذرهای از توجه یا تأیید بچسبد و دچار ترس مزمن از دست دادن (Abandonment Fear) شود. ۲. الگوهای وابستگی (Codependency): فرد هویت و ارزش خود را به میزان مراقبت و فداکاری برای دیگران گره میزند. او بیش از حد از دیگران حمایت میکند و نیازهای خود را نادیده میگیرد (قربانی عشق). این عمل تلاشی ناخودآگاه برای “خریدن” عشق و اطمینان از اینکه دیگران او را ترک نخواهند کرد.
ب) ناتوانی در مرزبندی و پذیرش آسیبپذیری
آناهاتا تعادل دهنده است و ناتوانی در مرزبندی، نشانهای از برهم خوردن این تعادل است: ۱. مرزهای بیش از حد سفت یا شل: فرد با آناهاتای مسدود شده یا مرزهای عاطفی بیش از حد سفت و سخت میگذارد (که هیچکس نمیتواند به او نزدیک شود)، یا مرزهای بیش از حد شل و نفوذپذیر دارد (که دیگران به راحتی از او سوءاستفاده میکنند). هر دو حالت ناشی از ترس از آسیبپذیری هستند. ۲. تظاهر به عدم نیاز: فرد در تلاش برای قوی و غیرقابل نفوذ به نظر رسیدن، نیازهای عاطفی خود را کاملاً انکار میکند و به دیگران اجازه نمیدهد که به او عشق بورزند یا از او مراقبت کنند. این عمل، یک مکانیسم دفاعی برای جلوگیری از رد شدن است.
ج) چالشهای بخشش و شفای زخمها
۱. گرههای نبخشیدن (Unforgiveness): عدم توانایی در بخشیدن خود یا دیگران، سنگینترین بار انرژیایی است که میتواند چاکرای قلب را مسدود کند. نبخشیدن، انرژی خشم، تلخی و گذشته را در قفسه سینه قفل کرده و از جریان عشق درونی جلوگیری میکند. قلب در این حالت منقبض میماند. ۲. چرخه درام: فرد با آناهاتای نامتعادل ممکن است ناخودآگاه، روابطی را جذب کند که الگوی درد و رنج گذشته را تکرار کنند (قربانی عشق بودن، مورد خیانت قرار گرفتن). این چرخه، تلاشی برای شفای آن زخم اولیه از طریق تکرار آن در یک زمینه جدید است.
د) واقعیت: رها کردن برای جریان
واقعیت این است که برای شفای آناهاتا، باید رها کردن (Letting Go) را آموخت. این رها کردن شامل رها کردن گذشته، زخمها، توقعات مشروط از عشق و نیاز به کنترل نتیجه است. تا زمانی که فرد، خود را با کمبود و عدم شایستگی تعریف کند، هرگز نمیتواند جریان عشق بینهایت و بدون ضربه را در قلب خود تجربه کند.
بیشتر بخوانید: بسته شدن چاکرا
۴. قدرت رنگ سبز/صورتی و مانترای “یام” (YAM): ارتعاشات متعادلکننده برای بازیابی شفقت و هارمونی
برای شفابخشی و بازگرداندن تعادل به چاکرای قلب (آناهاتا)، استفاده از ابزارهای ارتعاشی که با عنصر هوا و عشق همسو هستند، بسیار حیاتی است. این فرکانسها به نرم شدن “دیوار دفاعی” کمک کرده و ظرفیت قلب را برای پذیرش و ابراز شفقت افزایش میدهند.
الف) تأثیر رنگ سبز و صورتی و تجسم شفا
رنگهای اصلی آناهاتا سبز و صورتی هستند که هر کدام نقش مکمل درمانی دارند: ۱. رنگ سبز (تعادل و شفا): سبز، رنگ طبیعت، رشد و هماهنگی است. این رنگ، مرکز تعادل سیستم چاکراست و به آرامش سیستم عصبی و تقویت غده تیموس (ایمنی) کمک میکند. تجسم نور سبز در قلب، به معنای تجدید، ترمیم زخمهای عاطفی و بازیابی هارمونی درونی است. ۲. رنگ صورتی (عشق خالص): صورتی نمایانگر عشق، لطافت، شفقت و عشقورزی بیقید و شرط است. وقتی قلب قفل شده و دچار خشم و تلخی است، تجسم نور صورتی میتواند دیوارهای سفتوسخت را نرم کرده و اجازه دهد تا عشق و بخشش درونی شروع به جریان کند. ۳. استفاده از سنگها و محیط: قرار دادن سنگهایی مانند کوارتز صورتی (Rose Quartz) یا یشم سبز (Jade) در اطراف، یا گذراندن وقت آگاهانه در طبیعت سبز، میتواند به طور طبیعی ارتعاشات چاکرای قلب را تقویت کند.
ب) مانترای “یام” (YAM) و ارتعاش عنصر هوا
مانترای بذر یا “بیج مانترا” (Beej Mantra) برای چاکرای قلب، “یام” (YAM) است. ۱. ارتعاش هوا: تکرار مانترای “یام”، ارتعاشی ملایم و گسترده را در ناحیه قفسه سینه و ریهها ایجاد میکند. این ارتعاش با عنصر هوا همسو است و به طور فیزیکی به افزایش ظرفیت تنفسی، کاهش تنگی نفس و رهایی از تنشهای فیزیکی در قفسه سینه کمک میکند. ۲. تقویت گشودگی: تکرار “یام” در حین مدیتیشن با نیت بخشیدن و رها کردن بار عاطفی گذشته، به ذهن کمک میکند تا فضای لازم برای گشودگی عاطفی و شفقت را ایجاد کند. این صدا، نماد تسلیم شدن به جریان بدون قید و شرط عشق جهانی است.
ج) فرکانسهای هارمونی و صداهای آرامشبخش
۱. فرکانسهای شفابخش: فرکانسهای مرتبط با آناهاتا، مانند ۶۳۹ هرتز (که به تقویت ارتباطات و هماهنگی مشهور است)، اغلب برای مدیتیشن این چاکرا استفاده میشوند. این فرکانسها به ایجاد حس وحدت و پیوند با دیگران کمک میکنند. ۲. موسیقی آرامشبخش: گوش دادن به موسیقی کلاسیک، یا موسیقیهایی با صدای سازهای بادی (که با عنصر هوا مرتبطند) و صداهای آرامشبخش طبیعت مانند وزش باد یا صدای پرندگان، میتواند به تنظیم ضربان قلب و سیستم عصبی کمک کند و قلب را برای دریافت عشق آماده سازد.
د) واقعیت: بازگشت به صدای اصلی
واقعیت این است که این ارتعاشات، ما را به “صدای بدون ضربه” (آناهاتا) قلبمان باز میگردانند. رنگ و مانترا به ما یادآوری میکنند که عشق منبع بینهایت ماست و تنها با نرم کردن دفاعیات میتوانیم به این منبع وصل شویم. استفاده منظم از این تکنیکها، اولین گام برای حرکت آگاهانه از انزوا به سمت شفقت و هارمونی است.
بیشتر بخوانید: فعال کردن چاکرا
۵. تمرینات “آغوش گشوده”: آساناها، پرانایاما و مدیتیشنهای بخشش برای تسلیم شدن به عشق جهانی
برای شفای عمیق و بازیابی عملکرد چاکرای قلب (آناهاتا)، تمرینات عملی باید بر گشودگی فیزیکی قفسه سینه، افزایش ظرفیت تنفسی و پالایش عاطفی از طریق بخشش تمرکز کنند. این تمرینات به فرد کمک میکنند تا از حالت انقباض دفاعی خارج شده و به جریان آزاد عشق تسلیم شود.
الف) آساناها (وضعیتهای یوگا) برای گشودن قلب
حرکات یوگا که بر باز کردن قفسه سینه (Heart Openers) تمرکز دارند، به آزادسازی تنشهای عاطفی انباشتهشده در ناحیه قلب کمک میکنند: ۱. وضعیت شتر (Ustrasana): این وضعیت با خم شدن عمیق به عقب، قفسه سینه، ریهها و شانهها را به شدت باز میکند. این حرکت فیزیکی، نماد آسیبپذیری، تسلیم و گشودگی کامل قلب به جهان است و به فرد کمک میکند تا از ترسهای دفاعی خود فراتر رود. ۲. وضعیت ماهی (Matsyasana): این آسانا با حمایت از سر و گردن و بالا بردن قفسه سینه، به تحریک غده تیموس کمک کرده و جریان انرژی را در ناحیه قلب افزایش میدهد. این وضعیت به آرامسازی ذهن و تمرکز بر احساس گشودگی در قلب کمک میکند. ۳. وضعیت پل (Setu Bandhasana): این حرکت، به آرامی قفسه سینه و ستون فقرات را باز میکند. انجام آن با نیت رهایی از بار سنگین عاطفی و تنشهای مزمن در شانهها، میتواند حس سبکی و رهایی را در ناحیه قلب تقویت کند.
ب) پرانایاما (تنفس) برای افزایش جریان هوا
تقویت عنصر هوا از طریق تنفس عمیق، برای شفای آناهاتا ضروری است: ۱. تنفس عمیق شکمی (Diaphragmatic Breathing): تمرکز بر دمهای عمیق که ریهها را کاملاً پر میکند و بازدمهای آرام، ظرفیت ریهها را افزایش داده و به سیستم عصبی پاراسمپاتیک (آرامش) سیگنال امن بودن میدهد. تنفس آهسته، نشاندهنده آرامش عاطفی و پذیرش زندگی است. ۲. تنفس متناوب از سوراخهای بینی (Nadi Shodhana Pranayama): این تکنیک، مسیرهای انرژی (نادیها) را پاکسازی میکند و به تعادل انرژیهای زنانه و مردانه (یین و یانگ) در سیستم چاکرا کمک میکند، که این امر برای دستیابی به تعادل و هارمونی (جوهر آناهاتا) حیاتی است.
ج) مدیتیشنهای بخشش و عشقورزی (Forgiveness & Metta)
۱. مدیتیشن بخشش (Ho’oponopono): این مدیتیشن شامل تکرار آگاهانه عبارتهایی مانند: “متأسفم، لطفاً مرا ببخش، متشکرم، دوستت دارم” است. تکرار این عبارات (چه برای خود و چه برای دیگران) قدرتمندترین ابزار برای رهایی گرههای نبخشیدن و پاکسازی قلب از تلخیهای گذشته است. ۲. مدیتیشن مهربانی (Metta Meditation): این تمرین شامل ارسال آگاهانه آرزوی خوشبختی و سلامتی به سمت خود، عزیزان، افراد خنثی، دشمنان و در نهایت، تمام موجودات جهان است. این تمرین به طور مستقیم شفقت و عشق بیقید و شرط را تقویت میکند و دیوار دفاعی را فرو میریزد.
د) واقعیت: تسلیم شدن، بزرگترین قدرت
واقعیت این است که این تمرینات، ما را به سمت تسلیم شدن هدایت میکنند. تسلیم شدن به معنای ضعف نیست، بلکه بزرگترین قدرت است: قدرت رها کردن کنترل بر عشق، رها کردن نیاز به انتقام و پذیرش آسیبپذیری به عنوان بخشی از انسانیت. این تسلیم است که آناهاتا را شفا میدهد و اجازه میدهد تا آغوش ما به روی زندگی گشوده شود.
۶. تغذیه “سبز و متعادل”: مواد خوراکی برگدار، چایهای گیاهی و تنظیم رژیم غذایی برای پشتیبانی از سلامت قلب و ریه
تغذیه برای تعادل چاکرای قلب (آناهاتا) باید با هدف تقویت عنصر هوا، پشتیبانی از سلامت قلب و ریه و ایجاد هارمونی درونی تنظیم شود. رژیم غذایی “سبز و متعادل” به بدن کمک میکند تا سبکتر، متعادلتر و پذیرای جریان عشق باشد، که این امر برای گشودگی عاطفی حیاتی است.
الف) تأکید بر رنگ سبز و مواد خوراکی هوشمند
رنگ سبز، رنگ اصلی آناهاتا و نماد شفا و رشد است: ۱. سبزیجات برگدار سبز تیره: اسفناج، کلم پیچ، بروکلی و سبزیجات سالادی. این مواد غذایی سرشار از کلروفیل هستند که از نظر ساختاری شبیه هموگلوبین خون است و به پاکسازی خون و بهبود گردش خون کمک میکنند. این امر مستقیماً از قلب و سیستم گردش خون پشتیبانی میکند. ۲. غذاهای سرشار از منیزیم: منیزیم نقش کلیدی در آرامش عضلات قلب و تنظیم ضربان قلب دارد. دانههای کدو تنبل، بادام و آووکادو منابع عالی منیزیم هستند و به کاهش تنشهای فیزیکی ناشی از استرس عاطفی کمک میکنند.
ب) تغذیه برای حمایت از قلب و سیستم تنفسی
از آنجایی که آناهاتا بر قلب و ریهها حاکم است، رژیم غذایی باید از این اندامهای حیاتی حمایت کند: ۱. روغنهای سالم قلب: چربیهای غیراشباع مانند روغن زیتون فرابکر، روغن بذر کتان و امگا-۳ از ماهیهای چرب (در صورت تمایل) یا منابع گیاهی (مانند گردو و دانه چیا). این چربیها برای سلامت عروق، کاهش التهاب و حفظ انعطافپذیری دیوارههای سلولی حیاتی هستند. ۲. مواد غذایی سرشار از آنتیاکسیدان: میوههای رنگی مانند سیب، انواع توتها و انار به دلیل خواص ضدالتهابی، از بافتهای ریه و قلب در برابر آسیب رادیکالهای آزاد محافظت میکنند. ۳. چایهای گیاهی شفابخش: چایهای گیاهی مانند چای سبز، چای بابونه، و چای بِرگاموت میتوانند به آرامش سیستم عصبی، کاهش تنش عاطفی و بهبود عملکرد ریهها کمک کنند.
ج) دوری از غذاهای انسدادآور
برای حفظ جریان و گشودگی در قلب، باید از غذاهایی که باعث انسداد و سنگینی میشوند، پرهیز کرد: ۱. مصرف کم پروتئین حیوانی سنگین: گوشتهای قرمز و فرآوردههای سنگین میتوانند باعث سنگینی فیزیکی و روانی شوند و با انرژی سبک و گسترده عنصر هوا در تضاد هستند. ۲. کاهش نمک و غذاهای فرآوری شده: نمک زیاد میتواند منجر به افزایش فشار خون شود، که بر قلب فشار میآورد. غذاهای فرآوری شده با ایجاد التهاب، مانع از جریان آزاد انرژی و خون در ناحیه قلب میشوند.
د) واقعیت: غذای هارمونی
واقعیت این است که تغذیه برای آناهاتا، یک عمل عاشقانه و متعادل است. این رژیم غذایی به بدن میآموزد که خودمراقبتی یک عمل ضروری است، نه یک تفنن. با خوردن غذاهایی که سبک، مغذی و سرشار از انرژی حیات هستند (کلروفیل و آنتیاکسیدان)، ما به قلب فیزیکی و عاطفی خود کمک میکنیم تا باز، قوی و آماده برای تجربه هارمونی و شفقت باشد.
بیشتر بخوانید: پاکسازی چاکراها