دانستنی‌های هواپنوپونو

در روز چه تعداد هواپونوپونو گفته شود؟

اولین سؤالی که تقریباً تمام تازه‌واردان به دنیای هواوپونوپونو می‌پرسند، همین است: “در روز چه تعداد هواوپونوپونو گفته شود تا نتیجه بگیرم؟” در نگاه اول، این پرسش منطقی به نظر می‌رسد؛ ما در جهانی بزرگ شده‌ایم که موفقیت در آن با کمیت سنجیده می‌شود: چند ساعت کار کردی؟ چند صفحه کتاب خواندی؟ چند بار دارو مصرف کردی؟ طبیعی است که گمان کنیم پاکسازی نیز یک دوز مشخص دارد، شاید ۱۰۰ بار، شاید ۱۰۸ بار یا حتی ۱۰۰۰ بار.

اما این مقاله اینجا است تا ذهنیت “شمردن” را به چالش بکشد.

بیشتر بخوانید: هواپونوپونو چیست؟

هواوپونوپونو، تکلیف نیست؛ یک جریان است. تلاش برای تعیین یک عدد جادویی، ما را از اصل فلسفه این روش که “حضور آگاهانه” و “تسلیم به هوش الهی” است، دور می‌کند. شمارش، ما را دوباره به دام “کنترل” و “انتظار نتیجه” می‌اندازد، در حالی که پاکسازی موفق، مستلزم رهایی از هر دوی این‌هاست.

در این مقاله، خواهیم آموخت که چرا تعداد تکرارها در واقع بی‌اهمیت‌ترین بخش فرآیند است. ما مکانیک “تکرار پیوسته” را بررسی می‌کنیم تا پاکسازی را به یک “برنامه پس‌زمینه” ذهن تبدیل کنیم و مفهوم “زمان‌بندی الهی” را درک خواهیم کرد که به ما می‌گوید بهترین زمان برای تکرار، زمانی است که خاطره، خود را به شما نشان می‌دهد. هدف نهایی ما، رسیدن به یک “شیوه زندگی حالت صفر” است؛ جایی که دیگر نیازی به شمارش و حساب و کتاب نیست، زیرا صلح و آرامش، به حالت پیش‌فرض وجود شما تبدیل شده است.

بیشتر بخوانید: بهترین زمان برای گفتن هواپونوپونو

۱. چرا “تعداد” اشتباه است؟ تحول از ذهنیت شمارش به فلسفه “حضور آگاهانه”

سؤال “در روز چه تعداد هواوپونوپونو گفته شود” ریشه در یک درک غلط از ماهیت این فرآیند دارد. تلاش برای تعیین یک عدد ثابت، ناشی از یک “ذهنیت شمارش” است که در واقع مانعی جدی بر سر راه اثربخشی پاکسازی ایجاد می‌کند. هواوپونوپونو یک تکلیف فیزیکی یا یک نسخه دارویی با دوز مشخص نیست، بلکه یک فرآیند درونی و انرژیایی است که به “کیفیت حضور” و “اتصال به هوش الهی” وابسته است.

الف) ذهنیت شمارش در برابر ذهنیت کیفیت

۱. شمارش به مثابه کنترل: وقتی ما بر شمردن تمرکز می‌کنیم، ناخودآگاه هدفمان را از “پاکسازی خاطره” به “تکمیل تعداد مورد نیاز” تغییر می‌دهیم. این کار، ما را دوباره به دام تلاش برای کنترل می‌اندازد؛ ما فکر می‌کنیم با اتمام یک عدد مشخص، می‌توانیم نتیجه‌ای خاص (مثلاً آمدن پول یا حل مشکل) را تضمین کنیم. این نیت کنترل‌گرانه، دقیقاً همان خاطره آلوده‌ای است که باید پاکسازی شود.

۲. فقدان حضور آگاهانه: تمرکز بر عدد، باعث می‌شود که تکرار جملات به یک عمل مکانیکی و بی‌روح تبدیل شود. ذهن فرد درگیر حساب و کتاب است (“چند تا گفتم؟ چند تا مانده؟”) به جای آنکه با “نیت صادقانه” و “حس عمیق عشق و تسلیم” همراه باشد. یک بار تکرار با حضور کامل و خلوص نیت، می‌تواند از هزار بار تکرار صرفاً مکانیکی قدرتمندتر باشد.

ب) فلسفه “حضور آگاهانه”

تمرکز اصلی در روش استفاده از هواوپونوپونو باید بر “حضور آگاهانه” (Conscious Presence) در لحظه حال باشد، که مستقیماً با فعال شدن خاطرات سروکار دارد:

۱. رهایی از گذشته و آینده: خاطرات آلوده، ما را به گذشته (ترس از تکرار شکست‌های قبلی) و آینده (اضطراب درباره نتایج و کمبود) متصل می‌کنند. حضور آگاهانه، ما را در لحظه حال نگه می‌دارد و به ما امکان می‌دهد که بلافاصله خاطره فعال شده را شناسایی و پاکسازی کنیم.

۲. اتصال به منبع: تکرار جملات با حضور آگاهانه، کانال اتصال ما به هوش الهی را باز نگه می‌دارد. در این حالت، ما به هوش الهی سیگنال می‌دهیم که: “من اینجا هستم و می‌خواهم این داده را پاک کنم.” این اتصال، تضمین می‌کند که فرآیند تبدیل انرژی به طور مؤثر انجام شود.

ج) واقعیت: شاخص، احساس درونی است

واقعیت این است که شاخص واقعی موفقیت در هواوپونوپونو، احساس درونی شماست، نه تعداد تکرارها.

  • پرسش صحیح: به جای پرسیدن “چند بار باید بگویم؟”، بپرسید: “آیا دیدن این مشکل، هنوز آرامش درونی مرا مختل می‌کند؟”
  • پایان فرآیند: شما باید تا زمانی پاکسازی کنید که آن مشکل یا خاطره، دیگر “نویز” و اضطرابی در شما ایجاد نکند و احساس آرامش، سبکی و رهایی جایگزین آن شود. این احساس آرامش، نشان می‌دهد که عدد کافی بوده است، هر چند آن عدد فقط یک بار باشد.

۲. اصل “زمان‌بندی الهی”: درک بهترین زمان برای تکرار به جای تعیین وقت دلخواه

یکی از مهم‌ترین تحول‌های فکری در آموزش هواوپونوپونو، رهایی از ذهنیت برنامه‌ریزی‌شده و پذیرش اصل “زمان‌بندی الهی” (Divine Timing) برای تکرار است. این اصل به ما می‌آموزد که بهترین و مؤثرترین زمان برای گفتن هواوپونوپونو، زمانی نیست که ما به صورت تصنعی تعیین می‌کنیم، بلکه زمانی است که خاطره آلوده در ناخودآگاه ما، خود را فعال کرده و در واقعیت بیرونی یا درونی ما به نمایش می‌گذارد.

الف) تکرار به مثابه “پاسخ به خاطره”

پاکسازی موفق، یک عمل پیشگیرانه نیست؛ بلکه یک پاسخ فعال به داده‌های آلوده است: ۱. خاطره به مثابه محرک: هرگاه یک احساس منفی (خشم، نگرانی، اضطراب) یا یک رویداد ناخوشایند (بحث، خبر بد، استرس مالی) رخ می‌دهد، این بدان معناست که یک “خاطره آلوده” در ناخودآگاه شما فعال شده و نیاز به توجه دارد. این فعال شدن، بهترین زمان‌بندی برای پاکسازی است. ۲. پاکسازی نقطه‌ای (Spot Cleaning): در این حالت، تکرار هواوپونوپونو به یک “پاکسازی نقطه‌ای” تبدیل می‌شود. شما فوراً و در لحظه وقوع، خاطره را هدف قرار می‌دهید. به جای اینکه بگویید: “من باید ساعت ۵ عصر پاکسازی کنم”، باید بگویید: “چون الان احساس اضطراب مالی دارم، باید پاکسازی کنم.” در این لحظه، نیت شما مستقیماً با انرژی فعال خاطره درگیر می‌شود که اثربخشی را به شدت بالا می‌برد.

ب) نفی ذهنیت “زمان‌بندی ثابت”

تلاش برای تعیین یک زمان و تعداد ثابت (مانند “هر روز صبح ۱۰۸ بار می‌گویم”) می‌تواند اثربخشی را کاهش دهد: ۱. ایجاد سد ذهنی: اگر خاطره‌ای در ساعت ۱۱ صبح فعال شود، اما شما تصمیم گرفته‌اید ساعت ۵ عصر پاکسازی کنید، شما در حال اجازه دادن به آن خاطره برای بازپخش و ایجاد آسیب در طول شش ساعت هستید. نویز و مقاومت ذهنی در طول این مدت، افزایش یافته و پاکسازی را دشوارتر می‌کند. ۲. تمرکز بر فرم، نه محتوا: ذهنیت زمان‌بندی ثابت، فرد را به یک ربات تبدیل می‌کند که بر تکمیل فرآیند تمرکز دارد، نه بر حضور آگاهانه و احساس رهایی از خاطره. این همان دامی است که در تیتر قبل به آن اشاره شد.

ج) واقعیت: زندگی در فرآیند دائمی

واقعیت این است که پاکسازی هواوپونوپونو، یک سبک زندگی و یک فرآیند دائمی است.

  • استمرار، نه کمیت: مهم نیست که چند بار در روز می‌گویید؛ مهم این است که در تمام طول روز، آگاه باشید و در لحظه‌ای که احساس ناخوشایندی ایجاد می‌شود، بلافاصله آن را به عنوان یک خاطره بپذیرید و پاکسازی کنید.
  • تسلیم به الهام: رهایی از زمان‌بندی دلخواه، به شما اجازه می‌دهد تا فرآیند را کاملاً به هوش الهی تسلیم کنید. این هوش به شما می‌گوید که چه زمانی و برای چه چیزی باید پاکسازی کنید، و این همان حالت اصیل “در جریان بودن” است.

۳. مکانیک “تکرار پیوسته”: چگونه هواوپونوپونو را به یک “برنامه پس‌زمینه” ذهن تبدیل کنیم؟

از آنجایی که هدف آموزش هواوپونوپونو رهایی از ذهنیت شمارش است، رویکرد عملی جایگزین، استفاده از “تکرار پیوسته” یا تبدیل فرآیند به یک “برنامه پس‌زمینه” (Background Program) ذهن است. این مکانیک به شما امکان می‌دهد که تقریباً در تمام طول روز، آگاهانه یا ناآگاهانه، در فرآیند پاکسازی باشید و به هوش الهی اجازه دهید تا خاطرات را به طور مداوم حذف کند، بدون آنکه زندگی روزمره شما مختل شود.

الف) تکرار پیوسته: رهایی از استراحت ذهنی

ناخودآگاه شما هرگز نمی‌خوابد و دائماً در حال بازپخش خاطرات است؛ بنابراین، پاکسازی نیز باید یک فرآیند دائمی باشد: ۱. اصل آگاهی دائمی: ایده این است که هر زمان که ذهن شما آزاد است (مثلاً هنگام رانندگی، منتظر ماندن در صف، انجام کارهای ساده یا قبل از خواب)، به‌جای اینکه اجازه دهید ذهن به طور معمول شروع به نگرانی، قضاوت یا برنامه‌ریزی کند، آن را با تکرار جملات پر کنید. شما نباید برای پاکسازی “وقت بگذارید”؛ بلکه باید “از اوقات تلف شده” برای پاکسازی استفاده کنید. ۲. تمرکز بر یک عبارت: برای تسهیل تکرار پیوسته، اغلب توصیه می‌شود که فقط بر قوی‌ترین و ساده‌ترین عبارات تمرکز کنید: “دوستت دارم” یا “متشکرم”. این جملات، فرکانس عشق و سپاسگزاری را فعال می‌کنند که پاکسازی درونی را به صورت خودکار انجام می‌دهد و نیازی به تحلیل یا پذیرش کامل چهار مرحله نیست.

ب) تبدیل به برنامه پس‌زمینه (Background Program)

برای اینکه هواوپونوپونو به یک عملکرد ناخودآگاه تبدیل شود، می‌توانید از تکنیک‌های زیر استفاده کنید: ۱. تکرار همراه با تنفس: کلمات را با ریتم طبیعی تنفس خود همگام کنید. مثلاً در دم بگویید “دوستت دارم” و در بازدم بگویید “متشکرم”. این عمل، فرآیند را به یک عمل ناخودآگاه و آرام‌بخش تبدیل می‌کند که حتی در حین انجام کارهای پیچیده نیز می‌تواند ادامه یابد و اضطراب را کاهش می‌دهد. ۲. پاکسازی در سکوت ذهنی: بهترین شکل تکرار پیوسته، تکرار در سکوت ذهن است. شما نیازی به بیان فیزیکی کلمات ندارید. تنها کافی است نیت و فرکانس عشق را به سمت ناخودآگاه یا خاطره فعال شده ارسال کنید. این عمل، در هر محیطی قابل اجرا است و مانع از درگیری ذهن منطقی شما با آن می‌شود. ۳. استفاده از محرک‌های محیطی: محیط خود را طوری تنظیم کنید که به شما یادآوری کند که پاکسازی کنید. مثلاً هر بار که درب اتاق یا تلفن را لمس می‌کنید، فوراً برای چند لحظه “دوستت دارم” بگویید.

ج) واقعیت: رهایی از نویزهای ذهنی

واقعیت این است که این تکرار پیوسته، هدف بزرگی دارد: پاکسازی نویزهای ذهنی غیرضروری.

  • حذف افکار زائد: ذهن به طور معمول دائماً درگیر افکار زائد و بیهوده است. با پر کردن این فضا با فرکانس‌های پاکسازی، شما به طور فعال، این نویزهای ذهنی را کاهش می‌دهید و فضای بیشتری برای الهام و آرامش ایجاد می‌کنید.
  • قدرت استمرار: در نهایت، این استمرار کیفیت، که ناشی از عدم تمرکز بر تعداد است، بیشترین اثرگذاری را در پاکسازی داده‌های انباشته‌شده از گذشته دارد.

۴. کمیت کیفی: استثنائات و تمرکز بالا (Focus-Intense) برای پاکسازی‌های سنگین و عمیق

در حالی که تأکید اصلی در آموزش هواوپونوپونو بر کیفیت، حضور و رهایی از شمارش است، مواردی وجود دارند که در آن‌ها، افزایش عمدی و هدفمند کمیت تکرار (کمیت کیفی) برای مدیریت بحران‌های بزرگ یا پاکسازی خاطرات سنگین و عمیق، به عنوان یک استثنا، ضروری به نظر می‌رسد. این یک رویکرد تمرکز بالا (Focus-Intense) است و با شمارش مکانیکی متفاوت است.

بیشتر بخوانید: آموزش هواپونوپونو پاکسازی کوانتومی

الف) ضرورت افزایش تکرار در بحران‌های بزرگ

وقتی یک بحران بزرگ در واقعیت شما ظاهر می‌شود (مانند تشخیص بیماری جدی، ورشکستگی ناگهانی یا یک فاجعه عاطفی)، این نشان می‌دهد که یک “خاطره آلوده عظیم” فعال شده و با قدرت زیادی در حال بازپخش است. ۱. مقابله با تراکم انرژی: این خاطرات بزرگ، یک تراکم انرژی بسیار بالا در ناخودآگاه ایجاد کرده‌اند. برای حذف این لایه‌های ضخیم و متراکم، لازم است که فرکانس‌های عشق و بخشش (جملات هواوپونوپونو) با شدت و کمیت بیشتری به کار گرفته شوند تا نیروی پاکسازی بر نیروی بازپخش خاطره غلبه کند. ۲. تبدیل فوری (Immediate Conversion): در این شرایط، هدف، “تبدیل فوری” انرژی ترس و اضطراب ناشی از بحران است. افزایش تعداد تکرارها در بازه‌های زمانی کوتاه، مانند “پاکسازی متمرکز یک‌ساعته”، به ذهن کمک می‌کند که حالت کنترل را رها کرده و به حالت تسلیم نزدیک شود. در این حالت، هدف نه شمارش، بلکه حفظ مداوم آگاهی بر پاکسازی برای مدت طولانی است.

ب) تفاوت کمیت کیفی با شمارش مکانیکی

کمیت کیفی، هرگز به معنای تکرار بی‌روح نیست؛ بلکه شامل حفظ کیفیت در عین افزایش تعداد است: ۱. نیت پاکسازی انرژی: نیت در اینجا باید این باشد: “من این تکرارها را انجام می‌دهم تا نیروی این خاطره سنگین را تضعیف کنم و اجازه دهم هوش الهی کارش را انجام دهد.” شما همچنان باید تلاش کنید هر تکرار را با حس عشق و پذیرش مسئولیت همراه کنید. ۲. شکستن مقاومت: گاهی اوقات، ذهن منطقی و ایگو به شدت در برابر پذیرش مسئولیت یک بحران بزرگ مقاومت می‌کنند. تکرار زیاد و مداوم جملات، مانند “موج‌های پیوسته” عمل می‌کند که به تدریج مقاومت منطقی را شکسته و فرد را مجبور به تسلیم و رهایی می‌کند.

ج) واقعیت: رهایی، نشانه توقف است

واقعیت این است که در این رویکرد تمرکز بالا، نشانه‌ی کافی بودن تعداد تکرارها، همان احساس رهایی و آرامش است.

  • پایان بحران داخلی: زمانی که پس از یک دوره پاکسازی شدید، دیدن یا فکر کردن به بحران، دیگر احساس ترس و وحشت را در شما فعال نمی‌کند، این نشانه آن است که هسته اصلی خاطره پاک شده است. در این نقطه، باید فرآیند را از حالت “تمرکز بالا” به حالت “برنامه پس‌زمینه” تغییر دهید و از تلاش برای افزایش تعداد دست بکشید.
  • بازگشت به کیفیت: پس از کاهش شدت بحران، باید فوراً به فلسفه حضور آگاهانه بازگشته و از وسوسه شمارش رها شوید.

۵. اهمیت “نیت تسلیم”: یک بار تکرار با خلوص کامل، قدرتمندتر از هزار بار تکرار مکانیکی

سؤال “در روز چه تعداد هواوپونوپونو گفته شود” به طور کامل توسط مفهوم “نیت تسلیم” (Intention of Surrender) پاسخ داده می‌شود. در هسته آموزش هواوپونوپونو، کیفیت اتصال و خلوص نیت در هر تکرار، تنها عامل تعیین‌کننده اثربخشی است و شمارش کمیت را به یک عامل بی‌اهمیت تبدیل می‌کند. اگر نیت تسلیم وجود نداشته باشد، هزاران بار تکرار نیز نتیجه نخواهد داد.

الف) نیت تسلیم در برابر نیت کنترل

نیت شما در حین پاکسازی، تعیین می‌کند که فرآیند به سمت “آزادی” یا “مقاومت” هدایت شود:

۱. نیت کنترل: این نیت زمانی فعال است که شما جملات را با این هدف تکرار می‌کنید: “من آنقدر تکرار می‌کنم تا جهان مجبور شود نتیجه دلخواه مرا به من بدهد.” این نیت، یک خاطره آلوده بزرگ از “بی‌اعتمادی به هوش الهی” و “تلاش برای دستکاری واقعیت” است. تکرار با این نیت، نه‌تنها خاطرات را پاک نمی‌کند، بلکه خاطره کنترل را تقویت می‌کند.

۲. نیت تسلیم: این نیت زمانی فعال است که شما می‌گویید: “من این خاطره را می‌بینم، مسئولیتش را می‌پذیرم و آن را به تو (هوش الهی) تسلیم می‌کنم. لطفاً آن را به انرژی خالص تبدیل کن و بهترین نتیجه را برای من تجلی بده. من به حکمت الهی تو اعتماد دارم.”

ب) خلوص نیت و قدرت اتصال

یک تکرار با خلوص کامل نیت، کانال اتصال به هوش برتر را فوراً باز می‌کند:

۱. فعال‌سازی احساسات: خلوص نیت، به معنای همراه کردن کلمات با احساسات واقعی است. “متأسفم” باید همراه با حس واقعی پذیرش مسئولیت باشد، و “دوستت دارم” باید با فرکانس خالص عشق و اعتماد به فرآیند تبدیل انرژی ارسال شود. این فعال‌سازی عاطفی، فرکانس پاکسازی را به شدت افزایش می‌دهد.

۲. عدم نیاز به تکرار مجدد: اگر نیت تسلیم در یک بار تکرار، کاملاً خالص و عمیق باشد، فرآیند تبدیل انرژی می‌تواند بلافاصله آغاز شود. در این صورت، هیچ نیازی به تکرار بیشتر برای آن خاطره خاص وجود ندارد، زیرا شما کاملاً از بار آن رها شده‌اید و هوش الهی کار را در دست گرفته است.

ج) واقعیت: سنجش با احساس سبکی

واقعیت این است که مهم نیست چه تعدادی می‌گویید؛ مهم این است که چند بار در طول تکرار، واقعاً توانسته‌اید خلوص نیت و تسلیم کامل را تجربه کنید.

۱. شاخص سبکی: اگر پس از تکرار، حتی یک‌بار، احساس سبکی، رهایی، یا آرامش ناگهانی کردید، این نشانه آن است که نیت شما خالص بوده و پاکسازی انجام شده است. در آن نقطه، تکرار برای آن خاطره کافی است.

۲. تبدیل به دعا: هواوپونوپونو در نهایت به یک “دعای لحظه‌ای تسلیم” تبدیل می‌شود که در آن، شما هر اتفاق ناخواسته‌ای را به سرعت به یک فرصت برای تسلیم تبدیل می‌کنید و از شمارش فراتر می‌روید.

۶. پایان شمارش: تبدیل هواوپونوپونو از یک “تمرین” به یک “شیوه زندگی” (Zero State Lifestyle)

هدف غایی و نهایی در پاسخ به سؤال “در روز چه تعداد هواوپونوپونو گفته شود”، رسیدن به مرحله‌ای است که دیگر این پرسش کاملاً بی‌معنی می‌شود. این مرحله، که می‌توان آن را “شیوه زندگی حالت صفر” (Zero State Lifestyle) نامید، نقطه‌ای است که در آن، هواوپونوپونو از یک “تمرین” یا “تکنیک” به “جوهر وجودی” فرد تبدیل می‌شود و صلح درونی به حالت پیش‌فرض آگاهی او باز می‌گردد.

الف) از فعالیت به هویت

در این شیوه زندگی، تمرکز از عمل (تکرار) به هویت (بودن) تغییر می‌کند: ۱. پاکسازی ناخودآگاه: فرد در این حالت، دیگر فعالانه به دنبال مشکلات برای پاکسازی نمی‌گردد. در عوض، سیستم درونی او چنان با فرکانس عشق (دوستت دارم) تنظیم شده است که ناخودآگاه به طور اتوماتیک هر خاطره آلوده‌ای را که فعال می‌شود، تبدیل به انرژی خالص می‌کند. این شبیه یک فیلتر فعال دائمی در پس‌زمینه آگاهی است. ۲. زندگی در الهام: هنگامی که ناخودآگاه به طور مداوم در حال پاکسازی داده‌هاست، آگاهی فرد دیگر توسط نویزهای گذشته محدود نمی‌شود و در نزدیکی حالت صفر (تهی بودن) زندگی می‌کند. در این حالت، تمام اقدامات و تصمیمات فرد، نه از ترس و منطق، بلکه از “الهام ناب” هوش الهی هدایت می‌شوند.

ب) عدم نیاز به شمارش و اندازه‌گیری

ویژگی اصلی شیوه زندگی حالت صفر، رهایی کامل از نیاز به اندازه‌گیری است: ۱. جایگزینی با صلح: صلح درونی، به تنها معیار و شاخص فرد تبدیل می‌شود. فرد می‌داند که اگر آرامش او در مواجهه با یک رویداد بیرونی مختل شود، به سادگی به پاکسازی بازمی‌گردد. زمانی که صلح برقرار است، نیازی به تکرار نیست، زیرا دلیلی برای شمارش وجود ندارد. ۲. اعتماد کامل: شمارش نشان‌دهنده عدم اعتماد است. شیوه زندگی حالت صفر، نشان‌دهنده اعتماد کامل و مطلق به این است که هوش الهی مسئول پاکسازی است. فرد می‌داند که کار خود را انجام داده (قبول مسئولیت و تسلیم) و بقیه فرآیند در دستان امن هوش برتر است.

ج) واقعیت: صلح به مثابه مقصد نهایی

واقعیت این است که هدف نهایی از هواوپونوپونو، این است که شما را به نقطه‌ای برساند که دیگر نیازی به آن ندارید، یا دست کم، دیگر نیازی به شمردن آن ندارید.

  • آزادی حقیقی: این مرحله، آزادی حقیقی از گذشته و ترس از آینده است. شما به دلیل کیفیت درونی، نتایج مثبت را جذب می‌کنید، نه به دلیل کمیت تلاش بیرونی.
  • رسیدن به خانه: هواوپونوپونو در نهایت تبدیل به “ابزاری برای بازگشت به خانه” می‌شود؛ بازگشت به حالت خالص، معصوم و بی‌داده‌ای که جوهر واقعی هویت شماست.
  • بیشتر بخوانید: نتایج استفاده از هواپونوپونو

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *